Naomi Campbell. Subiektywny esej o pięknie

Zazwyczaj nie jestem zwolenniczką dyskusji o gustach. Ładne jest to, co się komu podoba. Ta zasada funkcjonuje bezsprzecznie w sytuacji, w którym decydujący ma wybór. Odnoszę wrażenie, że w wielu dziedzinach, przestaje on jednak funkcjonować. Jedna z nich, to współczesne modelki - pisząc współczesne - mam na myśli, panie prezentujące swe wdzięki (czy napewno wypada tu użyć tego właśnie słowa?) na wybiegach i przed obiektywami od dobrych kilkunastu lat...
Cóż, moja estetyka ukształtowała się w erze "supermodelek". Cindy Crawford, Naomi Campbell, Claudia Schiffer, Linda Evangelista... Choć tę ostatnią lubiłam najmniej - żadnej z wymienionych nie da się odmowić zarówno kobiecości, jak i charakteru. Oczywiście, pamiętam wielogodzinne dyskusje z koleżankami, a nawet z moją Mamą i przepychanki, w stylu: czy one są piękne, czy raczej przeciętne na tle kobiet ze swoich krajów? Czy pieprzyk Cindy dodaje jej pikanterii, czy stanowi mankament urody? A czy usta Naomi nie są zbyt wywinięte, a zęby Claudii zbyt duże? ;-) Dziś śmieszy mnie samo wspomnienie tych rozmów, bo choć granica pomiędzy ładnym zwyczajnie, a pięknym ponad przeciętnie, zawsze była płytka, o tyle pomiędzy urodziwym, a nieurodziwym, ziała instynktowna przepaść, którą rzadko udawało się przeskoczyć. Już od czasów Starożytnej Grecji, istniały proporcje, symetria, estetyka. Pojęcia te, przez wieki miały oczywiście swe odchylenia w praktyce, ale nadal zawierały się w pewnych granicach... Ostatnią modelką, którą kojarzę i cenię, jest Kate Moss. Choć ona właśnie stanowi jakiś punkt graniczny. I nie chodzi mi tylko o filigranową figurę...

Patrzę na dzisiejsze reklamy w necie, na twarze na bilbordach, reklamujące kolejne kolekcje znanych firm. I widzę to samo: jednakowe fizjonomie, nawet jeśli różni je kolor skóry - twarze często asymetryczne, z mankamentami w postaci: odstających uszu, małych, głęboko osadzonych oczu, kwadradratowej szczęki, chorobliwej bladości (w przypadku białych dziewczyn), za wysokiego, albo zbyt niskiego czoła, męskiej figury, etc. Zdarzają się wyjątki, jak zawsze, ale odnoszę wrażenie, że im mniej urody, tym większe prawdopobobieństwo, zrobienia kariery w tej branży.
Czy zbrzydło nam piękno, a zachwyciła brzydota? Nie do końca. Na tym tle, to współcześni modele, skradli urodę kobietom. Metroseksualni, o regularnych, miękkich rysach twarzy, gęstych włosach i zniewalających uśmiechach. Apetyczni i atrakcyjni, nawet jeśli mało naturalni. Do tego fachu nie wybiera się chłopaków z zakolami, czy odstającymi uszami. A czemu? Jak równość, to równość! :-D
Wnioski każdy wyciągnie sobie własne.

Podobnie, jak w przypadku lalki, którą dziś prezentuję. W 1995 r. firma Hasbro, wypuściła na rynek, serię celebrytek o elementarnej artykulacji: Top Model. Główki lalek osadzono na ciałkach ówczesnej Petry, był to bowiem ten czas, w którym granice pomiędzy Petrą, a Sindy sierotami poprzednich, zubożałych producentów, były dość płynne. Choć Polakom firma Hasbro w większości kojarzy się z lalkami Sindy, warto przypomnieć, że na krótko Hasbro przejęło po Lundby, jej córkę Petrę, a raczej - kolejne wydanie tej niewiasty.
W 1993 r., Hasbro zamknęło swą fabrykę w Niemczech. Czy seria "Top Model", to ostatnie chwile kooperacji 2. marek lalkowych?... Dziś mało który lalkolub, wychowany w monokulturze Barbie ;-) pamięta te zawirowania.

W skład serii Top Model, wchodziły doskonale znane w Polsce modelki: Claudia Schiffer i Naomi Campbell, oraz mniej znana, holenderska modelka - Karen Mulder. Każda z lalek zachowuje niewielkie podobieństwo do oryginału i... chyba trudno nazwać ją urodziwą ;-)

Zdjęcie dzięki uprzejmości Wikipedii - Jgro888.

By Oryginalnym przesyłającym był Jgro888 z angielskiej Wikipedii - Na Commons przeniesiono z en.wikipedia., CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2076757

Wyglądają jak twory słabo utalentowanego rzeźbiarza, choć jako lalki same w sobie są dość oryginalne i stanowią serdeczny hołd gasnącej erze "supermodelek". W 1998 r. oficjalny koniec tej epoki ogłosił magazyn "Time". Na wybiegi zaczęły wchodzić chrobliwie blade i wychudzone dziewczyny, o których nie dyskutowało się już w kategoriach estetycznych, a medycznych. 

Moją Naomi, kupiłam 8 lat temu na Allegro. Była używana, pozbawiona oryginalnego ubrania i obuwia. Ale mnie zależało tylko na tej dziwnej urodzie, budzącej po dziś dzień i mieszane uczucia i sentyment. W tle, plakat z podobizną Cindy Crawford, reklamującą tegoroczną wiosenną kolekcję w duchu lat '80 XX w. dla sieci Reserved (pod hasłem "I love you Cindy"). 

Tego dnia, nie tylko Naomi wybrała się na zakupy do centrum stolicy. W ramach odreagowywania ostatnich trudnych sytuacji ja także weszłam do HiM, aby nabyć pospiesznie 2 bluzki na wyprzedaży i upewnić się, że z roku na rok, coraz bardziej nie cierpię zakupów - z wyjątkiem tych książkowych ;-)

Wysokość: 30 cm
Sygnatura: na głowie: C 1995 HII; na tułowiu: Petra
Cechy szczególne: lalka zaprojektowana dla wybitnej modelki Naomi Campbell