Diorama skończona. Pół roku naprzeciw wieczności/Bedroom completed. Half a year opposite eternity.

Nie melduję jeszcze swojej systematycznej obecności i nie obiecuję, że już zacznę czytać zaległe wpisy na Waszych blogach. Ale przyjdzie czas, że z przyjemnością nadrobię te braki... Być może jestem na trochę innym etapie życia... Nielicznym pamiętającym - daję jednak jakiś sygnał... Hop - hop! Gdzieś tam jesteśmy. Moje lalki i ja. Czas po bardzo trudnej śmierci Padlinki, przedostatniego łącznika z własnym, dawnym światem, raz jest krótki jak dzień, raz długi jak wieczność. Byłyśmy całkiem same, ale ktoś obcy o dobrym sercu, dał nam kawałeczek własnego ogrodu, pod bujnym krzakiem jaśminu... Dwie Osoby z blogosfery wsparły mnie też swoim zrozumieniem i empatią. Ewo, Kasiu - dziękuję Wam gorąco!
Sporo się zmieniło przez to niemal półtora miesiąca. Minął paskudny, zimny maj; zniszczono kolejne drzewa na moim osiedlu, mamy nowego Prezydenta! ;-) I wreszcie kolekcja rosyjskich lalek z porcelany, które tak zachwycały mnie u Shi, trafiła do naszych kiosków.
Ciut zdegustowana też, choć na właściwym mej osobie luzie, wobec tego, co szumnie nazywają "życiem", pakowałam w siebie medykament sterydowy. I zastanawiałam się, pamiętając niepokój w oczach lekarki, czy potrzebna będzie biopsja i czy w ogóle mam chęć na takie upierdliwe bajery... Pocieszyłam się jednak szybko: "Kobieto! W razie złego obrotu spraw - zostawiasz tylko jedną Osobę, żadnych rozpaczających sierotek, siwiejących  rodziców, więc daruj sobie marudzenie. Wszak nikt nie jest wieczny". I pokrzepiona tymi odkryciami, z umiarkowanym entuzjazmem, przeszłam do porządku dziennego. Na wszelki wypadek przypomniałam sobie niektóre ulubione książki i filmy oraz zrobiłam z grubsza inwentaryzację lalek. Do realizacji ostatniego punktu chyba potrzebowałam mocnego pretekstu ;-) A przezorny zawsze ubezpieczony i nie zostawia po sobie bałaganu ;-). Sytuacja zmotywowała mnie również do zagospodarowania ostatniego okienka ikeowskiej witryny, wciśniętej w najmniejszy z pokoi. Tej, którą w całości zaaranżowałam na podobieństwo kamienicy.

Nazbyt masywne, syjamskie kocisko na poniższej fotografii, pochodzi z zestawu: Teresa & Mika 2006. Zwierzaki Mattela dodawane do lalek, to w ogóle bardzo obszerny temat, a ostatnia dekada jest pod tym względem wyjątkowa płodna.

Przedostania komora witryny, przez 2 lata przypominała magazyn: nagie lalki, pudełka, mebelki w częściach ;-) Sprawy ostateczne, czy też nie - co za różnica. Toż trzeba bezładną przestrzeń wreszcie ucywilizować...
A później alarm minął, wróciłam do stałych trudów codzienności. Do użerania się z ludźmi, oczekiwania na odpowiedzi od tych, od których nie tylko dobre wychowanie tego wymaga, ale też zwykły, urzędniczy obowiązek, więc nie wiem, czemu robią taką łachę. Pogarda tych, którzy mogą, wobec tych, którzy nie mogą, osiągnęła granice porzy(...)nia. Im miejscowość mniejsza, tym arogancja większa. Zasada niepodważalna jak zasada zachowania energii w fizyce.
W loggi, wciąż stoi kartonik należący do Padlinki ze starym swetrem i odciśniętym weń kocim kształtem... Jak milcząca niezgoda na stratę kolejnego przyjaciela, nawet jeśli ktoś sucho stwierdzi: czworonożnego.

Chińską sypialnię dla lalek o gabarytach Barbie, tak misternie wykonaną, że współczesny Mattel może się schować do mysiej dziury, kupiłam 4 lata temu, w tym samym miesiącu, w którym zmieniłam życie, dom i miasto. Składała się z łoża z baldachimem i dwóch szafek z lampkami nocnymi na baterie. Oraz zestawem śniadaniowym dla damy, której usłużny mąż podaje jedzenie i kawę do łóżka ;-)

Tych, którym zdarzyło się jeszcze nie zetknąć z projektem Mattela pt. "Generation Girl" (pierwsza edycja 1999r.), informuję, że zjawiskowa, nowoczesna Japonka na pierwszym planie (z edycji "Dance Pary"), to Mari. Wprawne oko, wychwyci jeszcze 4 dziewczyny Generation na dzisiejszych zdjęciach ;-)

Drugi komplet z toaletką, flakonikami perfum imitującymi kryształowe szkło, wieszakiem i krzesłem, zakupiłam tego samego, upalnego dnia w likwidowanym sklepiku, opatrzonym obiecującym plakatem: "Wyprzedaż od - 50% do i - 80%". Za oba komplety zapłaciłam... 20 zł! :-)

Jeszcze dodatkowe słowo o maleńkich, mattelowskich kotkach (z zestawu Barbie Posh Pets Kitten Style 2003) , oraz tym czarnym na szafeczce (chyba od Polly Pocket), w moim zamyśle kompozycyjnym - udającym figurkę z kamienia ;-).

Kiedy jesienią snułam się po naszym miejskim pchlim targu, przy straganie pełnym naczynek z drobiazgami, narzekałam, na brak małych kotków, które są mi bardzo, ale to bardzo potrzebne. Pani mnie wysłuchała cierpliwie i obiecała gorąco, że za tydzień je dostarczy. Ale najpierw pogoda, później kwestie losowe, następnie lenistwo, w końcu inne aktywności - cały ten katalog spraw tak dobrze każdemu znanych, sprawił, że następna moja wizyta na targowisku wypadła dopiero... pół roku później. Starsza kobieta zawołała na mnie już z daleka: "Mam dla pani te miniaturki, o które pani prosiła!". Czym jest pół roku naprzeciw wieczności? ...

Wygrzebałam też jeszcze takiego cudnego, realistycznego szczura!

Pani wszystkie 5 sztuk, zapakowała mi w papierową torebkę z... Pewexu:

Czas nie istnieje.

Przy okazji pokażę Wam oryginalne pudełka i fotki innych produktów producenta tych wyjątkowo udanych mebelków.

Zapraszam też na drugiego bloga, gdzie pokazuję całkiem sporo moich własnych projektów:
 simran2pl.blogspot.com