Święta, Święta i po Świętach ...

Tak zawsze mawiała mojej św. pamięci Babcia i ilekroć było to wykonalne, starała się zostać dłużej najpierw u nas, a później u mnie, gdy forma Jej jeszcze pozwalała na podróż i gdy miałyśmy chęć wspólnie spędzić ten czas. Lecz nawet jeśli były to tak krótkie Święta Bożego Narodzenia jak tegoroczne, pamięci nie wierzę, że udawało się tyle zrobić. Oprócz koszmarnego obżarstwa ;-) był obowiązkowy maraton filmowy i czytanie moich starych dzienników oraz ciekawych artykułów z różnych periodyków, rodzinne wspominki, dysputy egzystencjalne, a także rytualna gra w Chińczyka, który przerywał spory, (bo i te się zdarzały) i rozweselał największych smutasów. 

W tym roku zabrakło mi sił na jakieś sensowne świętowanie. Nim oswoiłam się ze świadomością, że nie muszę pracować, już myślę o tym, co mam zrobić jutro, a właściwie dzisiaj (nie wiem, z jaką datą Blogger opublikuje ten wpis). 

Jedyną pociechą był wreszcie przepiękny śnieg, ostry błękit nieba i umiarkowany mróz, czyli narnijska aura. 

Czy Wam te weekendowe Święta także przemknęły z szybkością F 16 i poczuciem wszelkiego niedosytu?...

Choć jeszcze lśnią lampki na jedynej w tym roku u mnie choince, a z głośników zimowo śpiewa Sting "IF ON A WINTER'S NIGHT", mózg już pręży komórki do rutynowego działania. 

Mimo nieubłaganego powrotu do codzienności, z opóźnieniem - życzę Wam zdrowia, radości i jedności!!!, tak ważnej w tym codziennym chaosie przy podgrzewanych podziałach.         

  I wyciągam z archiwum bardzo tematyczną lalkę: "Holiday Barbie" z 2011 r. w wersji AA, którą w oryginalnym odzieniu przedstawiłam na tym blogu, UWAGA! - w 2014 r.: 

http://simran1pl.blogspot.com/2014/12/lalki-zaprojektowane-na-swietadolls.html

Nie byłam wprost w stanie uwierzyć, że już tyle lat minęło od tamtego posta, do przeczytania którego serdecznie Was zachęcam, bowiem opisałam w nim ponadczasowo historię Barbie projektowanych na Święta Bożego Narodzenia - zaznaczając jednocześnie, że prywatne refleksje jakie tam zamieściłam, nie są już do końca aktualne. 

Sesja, którą właśnie Wam prezentuję (lalka została przebrana na potrzebę chwili) pochodzi z 1 listopada 2020, pamiętnego dnia, w którym nagle, niespodziewanie rząd zamknął cmentarze ;-) I choć wtedy odbierałam to jako kuriozum, ostatni akt szaleństwa i grozy - dziś końca wieloaspektowego koszmaru oraz nieskutecznych decyzji - nie widzę 😢.

Nie myślmy jednak o tym w tej chwili, tylko podziwiajmy piękną dziewczynę w wyrazistej kolorystyce. Bo piękna i dobra teraz brak nam najbardziej 💖  

Bez wątpienia, udane Święta miały moje koty wraz z najmłodszą członkinią naszej Rodziny, czyli Żarnowcem/Żarnovią - córką Czarnobyla. 

TUTAJ obejrzycie wesoły fotoreportaż: http://simran4.blogspot.com/2021/12/niech-one-tez-maja-swieta.html

TU: https://simran2pl.blogspot.com/2021/12/papierowe-cuda.html za to poznacie sylwetkę dawnego twórcy m.in. zabawek choinkowych, Jana Kurzątkowskiego. 

a TU przeczytacie wywiad dot. tradycji bożonarodzeniowych z kustosz Państwowego  Muzeum Etnograficznego w Warszawie, Małgorzatą Jaszczołt, a także zobaczycie ręcznie wykonane ozdoby choinkowe ze zbiorów MEW: https://simran2pl.blogspot.com/2021/12/jak-to-drzewiej-bywao.html

Tu zaś, całkiem na marginesie https://simran2pl.blogspot.com/2021/12/normalne-gesty-w-nienormalnych-czasach.html II część mojego reportażu ze wschodu, wybaczcie autoreklamę, ale może ktoś jest zainteresowany taką tematyką, wiec dla porządku dopisuję linka, bo I odcinek miał sporo wejść...

I jeszcze kilka bajkowych migawek z grudniowej stolicy Polski:

Do usłyszenia, Kochani!