Wymiana/Exchange

Za co lubię święta, których już nie obchodzę? Za fakt, że mam motywację do wysprzątania zakurzonej, otulonej pajęczynami chałupy! A później wystawiam dekoracyjnie kilka żółtych kurczaków, oraz kurę z kogutem w miejscach niedostępnych dla kotów i przez kolejne dni, patrzę sobie na promienie słońca odbite w lśniącej wreszcie porcelanie ;-). Za to, że dwa razy do roku, chodzę roztrzepana i bez makijażu na totalnym luzie - nie muszę odbierać telefonów z reklamami, otwierać drzwi listonoszowi, tłumaczyć Świadkom Jehowy, że nikt mnie już więcej na żadną wiarę nie nawróci, kasować ze złością idiotycznych reklam ze skrzynki internetowej, których zawsze przychodzi do mnie wielokrotnie więcej niż wiadomości. Za to, że odzywają się do mnie w tych dniach, wyłącznie ci, którzy mają szczerą potrzebę. W związku z powyższym, doszłam do wniosku, że święta tego rodzaju mogłyby być w kalendarzu trochę częściej ;-)
Wiosenną porą, choć tej wiosny wcale jeszcze nie widać w płatkach przelotnego śniegu i równie przelotnym ostrzale gradowymi kulkami serwowanym przez sfrustrowaną Przyrodę, prezentuję barwnego faceta z Ameryki Północnej, który zamieszkał u mnie skutkiem wymianki z Ewą (blog: Porcelanowe Lale).
Duża koperta przyszła kilka dni temu, kiedy jeszcze Padlinka była na chodzie i wraz ze swą adoptowaną córką, wystartowała obejrzeć i obwąchać nowe nabytki. W końcu Ewa też ma koty. Może przekazały moim jakiś sekret?

Indianin był właściwym celem naszej wymiany. Amidalę dostałam jako gratis - niespodziankę. Bardzo mnie ucieszyła, bo chciałam mieć podwójny egzemplarz na ooak w japońskim stylu.
Lalek jest w całości pozbawiony artykulacji - tzn. ma głowę i kończyny zrobione z dwóch klejonych fabrycznie kawałków pustego w środku, ale masywnego plastiku starej generacji, gdzieś z początku ery tworzyw sztucznych, używanych w powszechnej produkcji zabawek (przydałby się ekspert w tej branży, aby precyzyjnie określić rodzaj).

Lalkę w niemal nietkniętym zębem czasu, zamszowym stroju z dodatkiem farbowanych piór, skrawkiem futerka i drewnianymi koralikami, datuję na lata '60 XX w.

Oczy i usta są oczywiście malowane ręcznie, włosy zrobiono z cienkich nitek.

Na lewym nadgarstku, zachowała się część oryginalnej metki.

Indianin wygląda, jakby przeniósł się w czasie z Ameryki sprzed kilkudziesięciu lat...
Powiem Wam, że jest niesamowity. Ma bardzo dobrą aurę i wiele osobistego wdzięku.

A która moja panna pojechała do Ewy? Zielonooka Summer z Fashion Fever. Doszłam do wniosku, że mam w kolekcji praktycznie każdą Summer, która mi się podobała, więc jedna może zmienić dom ;-)

Tutaj zaś, jako wesoły przerywnik Recydywka, która zainteresowała się własną miniaturką, wydobytą podczas wiosennych porządków. Nie pamiętam, skąd w naszym domu, wziął się ten mały futerkowy kotek w "tonnerkowym" wymiarze. Jemu także trafiło się solidne odkurzanie:

I biedna Padlinka, szukająca już tylko spokoju i ciepła grzejnika:

Wysokość: 23 cm.
Tworzywo: rodzaj plastiku, zamsz
Sygnatura: brak
Cechy szczególne: stara lalka regionalna
Data produkcji: prawdopodobnie: lata '60 XXw.
Kraj produkcji: prawdopodobnie USA

Height: 23 cm.
Material: type of plastic, suede
Signature: No
Special features: The old doll Regional
Date of manufacture: probably: '60 years of the twentieth century.
Country of production: probably the US