Lalki inspirowane malarstwem. Vincent van Gogh – ulubieniec Mattela?

Mattel często tworzył ambitne projekty. Najbardziej znane to lalki świata i wielokrotnie stosowane motywy historyczne. Oczywiście zarówno etnografowie jak też historycy mogą mieć słuszne zastrzeżenia do stosowanych uproszczeń, niemniej oddajmy firmie sprawiedliwość – założenie było świetne, a finalne produkty ucieszyły zarówno dzieci jak też Kolekcjonerów. Ściśle do tych ostatnich adresowane były projekty inspirowane sztuką. A tych powstało naprawdę dużo – począwszy od arcydzieł wybitnych współczesnych projektantów: Boba Mackie i Byrona Larsa, skończywszy na inspiracjach sztuką dawnych mistrzów pędzla. Właśnie o nich napiszę dziś w syntetyczny sposób.

W latach 1997-1998 r. powstał zjawiskowy tryptyk:

„Water Lily Barbie inspired by the paintings of Claude Monet”. (Limited Edition First in a Series);

„Sunflower Barbie inspired by the paintings Vincent Van Gogh”. (Limited Edition Second in Series) – bohaterka dzisiejszego posta;     

„Reflections of Light Barbie inspired by the paintings Pierre Auguste Renoir (Limited Edition Third in a Series)

Wszystkie 3 absolutnie perfekcyjne. Od pudełka będącego oprawą ich piękna, po uczesanie i ozdoby włosów. Ich oryginalne stroje nazwalibyśmy dziś zapewne „3D”. Wielowarstwowe, przenikające się, z nadrukami i naszywanymi kwiatami, z dodatkiem cekinów i opalizujących koralików, przypominają współczesne kreacje OOAK wykonywane indywidualnie przez utalentowanych Kolekcjonerów, a nie seryjną produkcję. A jednak! Popatrzcie sobie w sieci (nie chciałam bez pozwolenia kopiować cudzych zdjęć, ani szukać w swoich książkach i katalogach, bo nie mam na to czasu) jak wspaniale Mattel uhonorował wielkich mistrzów.

Moją Sunflower otrzymałam kilka lat temu w prezencie od Inki (Ineczko, pozdrawiam Cię serdecznie, choć wiem, że póki co nie blogujesz). Była golutka jak Ewa, ale w idealnym stanie. Oprócz nietkniętej fryzury zachowała nawet oryginalną ozdobę we włosach. 

Może kiedyś pokuszę się o próbę skopiowania jej sukienki. Tymczasem dobrałam taką autorską kreację, która wydobywa jej oliwkowy koloryt.

Do tej lalki mam ogromny sentyment. Pamiętam jak przez wiele tygodni stała na wystawie sklepu z zabawkami zaraz przy wejściu do bramy na moje podwórko. Byłam już pannicą, kończyłam szkołę, a jednak zawsze mknąc do autobusu, musiałam na nią zerknąć i westchnąć: „Ach, mieć kiedyś takie cudo!”. Warto dodać, że była to w moim mieście jedna z pierwszych lalek Barbie dla dorosłych i nie ja jedna zastygałam w zachwycie przed witryną.

Dla porządku dopiszę, że wiele lat później (2010r.) Mattel raz jeszcze pokusił się o tryptyk inspirowany dziełami wielkich malarzy. W serii „The Museum Collection” mamy:

- prawdziwą, zjawiskową Monę Lisę („Barbie doll inspired by Leonardo da Vinci”); 

- fascynującą Barbie inspirowaną sztuką Gustava Klimta, 

- i po raz drugi w historii Mattela – Barbie osadzoną w sztuce Vincenta van Gogha, tym razem ściśle powiązaną z obrazem „Gwiaździsta noc”, jednym z moich ulubionych tego twórcy. 

Nowa seria malarskich lalek Mattela jest wysmakowana, dopracowana i pomyślana tak, żeby jednak Kolekcjoner nie wyjmował ich z pudełka, które stanowi fragment obrazu. Bez nich lalki tracą cały kontekst i są znacznie skromniejsze niż reprezentantki serii sprzed kilkunastu lat, które dopiero po uwolnieniu z opakowania rozkwitają jak prawdziwe kwiaty.

Jako PS. do wątku dodam, że całkiem inną, ale nawiązującą do postaci artysty jest „Jean-Michel Basqiat Barbie doll”. Inna epoka, inna technika, inny krąg kulturowy, ale lalka świetnie oddaje estetykę projektów tego ciekawego, przedwcześnie zmarłego twórcy.

Sesja powstała w sierpniu ubiegłego roku w Wieliszewie w jeden z nielicznych gorących dni tamtego mocno umiarkowanego lata. Do ostatniej chwili wahałam się, czy jechać do Lublina na częściowo odmrożony Jarmark Jagielloński, czy inaczej spożytkować ten ostatni, upalny dzień miesiąca. Wybrałam mały wysiłek. 

Wychłodzona, chciałam nacieszyć się jeszcze słońcem, no i bałam się rozczarowania na tym Jarmarku. Nie wiedziałam, ilu będzie artystów, czy trzeba w gorąc mieć na twarzy maskę, itp. Efektem tamtej decyzji są piękne, malarskie kadry, zarejestrowane prawie po sąsiedzku, które z pewnością przykułyby uwagę niejednego mistrza pędzla 😊   

Zapraszam Was też TUTAJ: 

https://simran2pl.blogspot.com/2021/06/modelinowe-miniatury-dla-lalek-w-skali.html

- gdzie pokazuję moje pierwsze po wielu latach przerwy miniatury do dioramy.              

Tu zaś ciąg dalszy opowieści o ratowaniu roślinnych bytów w Zielonym Hospicjum, ale także garść doświadczeń na temat hodowli warzyw w małej przestrzeni: 

 http://simran4.blogspot.com/2021/06/zielone-hospicjum-czesc-2.html