Śnieżka Momoko w Krainie Śniegu. Twarzą w śnieg/Momoko in the Land of Snow. Total collapse.

Wreszcie zrobiłam to, o czym marzyłam od początku - to jest od momentu, w którym pierwszy raz ujrzałam tę Momoko, wystylizowaną przez projektanta na Śnieżkę. Wzięłam ją ze sobą w mroźny poranek do lasu i odurzona białym czarem mojej ulubionej pory roku, rozpoczęłam sesję. I na dobrą sprawę, nie musiałam się wysilać nad kompozycją kadrów. Filigranowa laleczka i śnieg, który spadł w nocy półtora tygodnia temu, to jedyni autorzy tego, co teraz oglądacie. Oczywiście jest jeszcze drugoplanowy bohater, czyli las. Od dwóch dni huczą tam piły, co nie stanowi dla mnie dużej niespodzianki. Na początku roku, na wiele drzew człowiek wydał wyrok śmierci, znacząc je jaskrawo zieloną farbą. Cóż, pewnie znowu doznam szoku, gdy udam się tam na najbliższy spacer. A może wprost przeciwnie? Może właśnie przywyknę do faktu, że nie tylko do ludzi, zwierząt, miejsc, siebie samej, ale też... do drzew przyzwyczajać się nie należy? ;-)

O tej konkretnej lalce i producencie, pisałam wyczerpująco w sierpniu ubiegłego roku dlatego też zamiast powtarzać tamte informacji, gorąco odsyłam Was do posta sprzed kilku miesięcy...

A u mnie ugruntował się już nowy rok. Ugruntowały się też jego stare - nowe bolączki. Tu nie ma żadnego zaskoczenia, bo nie miałam żadnych postanowień. Po prostu kontynuuję to co zwykle i jak zwykle dostaję po łbie. Na odmowę dalszej współpracy z "Charakterami", musiałam czekać aż 3 miesiące! I to ile maili z prośbami o jasną informację przyszło mi napisać, ile telefonów musiała wykonać Osoba współpracująca z miesięcznikiem, a wspierająca mnie ze wszystkich sił! Podchody godne lepszej sprawy... Oczywiście, że nadziei wielkich nie miałam, gdy odkryłam, że zleceniodawcy to ludzie, którzy sami zajmują się grafiką w tym periodyku ;-). Dlatego szukając innego punktu zaczepienia w tej branży, doczekałam już bez emocji baaaardzo uprzejmej odpowiedzi na piśmie, z której dowiedziałam, że mój styl odbiega od stylistyki preferowanej przez w.w. I, że ciekawi są jak rozwinie się w przyszłości. Hmmm. Dosyć dziwne tłumaczenie jak na pismo, które własnego stylu nie posiada, bo każdy ich rysownik ma inną kreskę, inną plamę, krótko mówiąc - inną technikę. I poziom też różny (jego oceną nie będę dzieliła się publicznie). Zaś co do dalszego rozwoju, to życzcie mi bym nie została niedorozwinięta i po kolejnym ćwierć wieku machania pędzelkami, była jeszcze bardziej odległa od poziomu moich skądinąd grzecznych byłych zleceniodawców ;-)
Oberwało mi się też za treść moich cv i to nie z ust przyszłego pracodawcy, tylko osób, które amatorsko dawały mi rady. W pierwszej kolejności usłyszałam, że choć osiągnięć mam dużo, to dokument jest tak nieciekawie sformułowany, że nikogo nie zainteresuje. Dodatkowo brak w nim zdjęcia! Broniłam się, że nie aplikuję na stanowisko prezenterki telewizyjnej, ani sprzedawcy bezpośredniego, ponadto dla jednego moja twarz wyda się zachęcająca, a przy drugim spalę sobie szanse na potencjalną rozmowę kwalifikacyjną ;-) Kolejny krytyk przeszedł moje doświadczenia z krytyką, uznając całkiem serio za główną wadę, nadmiar wymienionych kwalifikacji/kompetencji ;-)) Ale nie wskazał wprost, które umiejętności powinnam przemilczeć ;-).

Miałam też platoniczny romans z pewną renomowaną galerią, do której wprowadzić z własnej inicjatywy, usiłowała mnie przyjaciółka bliskiej Osoby. Ale choć doczekać się mnie nie mogli, ich renomowanie tak im w głowie nasrało, że ja dla odmiany odpowiedzi się nie doczekałam, a przyjacielskie monity tym razem nie odniosły żadnych skutków. Jakże polska jest ta pogarda i jak bardzo nieprofesjonalna na tle zachodniej Europy.... I to nie jedyne groteskowe kwiatki ostatnich 3 tygodni, jakie przyszło mi wąchać. Doszły różne sprawy osobiste, oraz przymus wykonania zaległych spotkań. I właśnie z jednego z nich wychodziłam krańcowo umęczona, ze świadomością, że od rana jest mi mocno nie tak, a do tego szlag jasny by trafił całą tę syzyfową użerkę, że już dużo bardziej chce mi się płakać niż śmiać, że najchętniej wstąpiłabym teraz gdzieś na herbatę, ale nie mam do kogo, bo Babcia poza domem, a moja stolica stała się obca jak jaskinia dla debiutanta - grotołaza, że... I nagle... jeb. Miłosiernie film mi się urwał. Zemdlałam. Zimny śnieg szybko mnie otrzeźwił, a życzliwe ręce usadziły na tyłku. Nic mi się nie stało. Nie miałam aparatu, nikt mnie nie okradł. Szczęście w nieszczęściu. Ale parę dni dochodziłam do siebie i układałam zmęczone myśli w głowie, dopóki nie trafił mnie wirus grypopodobny, który dopiero dziś odpuścił ;-).
Morał z tej historii? Czołgaj się do celu nawet jeśli jest ruchomy ;-D.            

Wysokość: 27 cm.
Tworzywo: guma, plastik.
Cechy szczególne: lalka o silnym, emocjonalnym znaczeniu dla mnie.
Data produkcji: 2006.
Kraj produkcji: Chiny.

Height: 27 cm.
Material: rubber, plastic.
Special features: doll with a strong emotional importance to me.
Date of manufacture: 2006.
Country of origin: China.