Japonka. Miniaturowe lalki z McDonalda. Część 2./ Japanese. Miniature dolls from McDonald's. Part 2.

Chyba mam coś z Japonki. Z pewnością w odniesieniu do kwestii estetycznych. Kimono - czyli dosłownie: "rzecz do noszenia" fascynowało mnie od lat przedszkolnych i z uporem szkicowałam na kartkach, szybko zapełnianych zeszytów, dziewczyny we wzorzystych szlafroczkach, przewiązanych pasem, w których można by na upartego dostrzec podobieństwo do tradycyjnego ubioru japońskiego. Równie chętnie sama przebierałam się w szlafrok Babci (bo był długi i miał w sobie coś egzotycznego), który poważnie nazywałam "kimonem" ;-), choć daleko mu było do godnego stroju składającego się z 12 części. 

Noce spędzane u Babci w ogóle były fantastyczne – mogłam malować paznokcie, bawić się do późnych godzin, a kiedy już łaskawie zaległam w łóżku, Babcia opowiadała mi przy rozpalonej na stole świecy, natchnione bajki, które wymyślała na poczekaniu. Były tak fascynujące, że często, dorzucałam do świecznika, wcale nie kryjąc się z tym działaniem, zużyte zapałki, a także papierki po cukierkach, jeśli chciałam poznać zakończenie zagmatwanej historii – miałyśmy bowiem umowę, że dopóki świeca się pali, Babcia opowiada. Kiedy zaś płomień gaśnie – nieodwołalnie idziemy spać. W umowie nie było zapisu o zakazie dokarmiania świecznika ;-))   

Najsmutniejsze, że Babcia już bardzo niewiele pamięta z tych naszych magicznych wieczorów…         

 Dziś nie wyobrażam sobie, że mogłabym, nałożyć latem kolczyki w kształcie śnieżynek, albo wiosną moje ukochane trampki w kolorowe liście, czy vintage’ową broszkę z kasztanem, choć nie wiem jak, pasowałyby kolorystycznie do reszty stroju. Podobnie w Japonii -   niezwykle ważne było dobranie wzoru na kimonie do pory roku, świadczące o wielkim uwrażliwieniu i wkomponowaniu Japończyków w rytm natury. Nie nakłada się kimona z motywem kwiatów wiśni w okresie jesienno-zimowym, gdyż jest to wzór wiosenny. Jesienią odpowiednie są liście klonu, latem fale oceanu. Męskie kimona są z reguły spokojniejsze w kolorze i dekoracji jak również w kroju. Ta idea ogromnie mi się podoba!

Nie będę tym razem przedstawiała historii miniaturowych laleczek – figurek z McDonalda, bowiem zrobiłam to miesiąc temu. Zapraszam więc wszystkich zainteresowanych do wpisu z sierpnia.

Prezentuję dziś sportsmenkę Mirandę (tak ją nazwałam w liceum) – pierwszą laleczkę na polskim rynku, dodaną do mcdonald’owego zestawu Happy Meal (1996r.)

Była to jedyna artykułowana postać z całej serii (zgina nawet nogi w kolanach):

Rok później, pozwoliłam sobie znowu tylko na jedną figurkę spośród czterech:

Wybrałam Japonkę, ściśle sprzężoną z wcześniejszym projektem firmy Mattel.

Laleczka jest jeszcze bardziej starannie wykonana. Ma delikatną buzię, długie włosy i rękawy kimona (widać: panna). Dół stroju, zrobiony z tkaniny. Artykułowana głowa i ramiona. W liceum nadałam mojemu egzotycznemu maleństwu nie azjatyckie imię: „Alicja”. Bo mi się skojarzył drobiazg z pisanym wtedy opowiadaniem ;-).

Przy okazji zapraszam na drugiego bloga: simran2pl.blogspot.com

I trzeciego: simran4.blogspot.com

Wysokość: ok. 11 cm.
Tworzywo: plastik.
Sygnatura: brak w widocznym miejscu.
Cechy szczególne: kopie lalki Barbie
Kraj produkcji: prawdopodobnie Chiny
Data produkcji: 1996, 1997.

Height: Almost 11 cm.
Material: plastic.
Signature: No prominently.
Special features: copies of Barbie dolls
Country of production: probably China
Date of manufacture: 1996, 1997.